تاثیر یک دوره تمرین ورزشی هوازی موزون بر سطوح ویسفاتین پلاسما و مقاومت به انسولین دختران چاق

ویسفاتین یک آدیپوکین تازه کشف شده است که با چاقی افزایش می یابد. به روشنی مشخص نیست که تمرینات هوازی موزون می توانند با تغییرات توده چربی و سطح چربی های خون در کاهش غلظت ویسفاتین پلاسما و بهبود مقاومت به انسولین موثر باشند. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر 8 هفته تمرین هوازی موزون بر غلظت ویسفاتین سرم و مقاومت به انسولین در دختران چاق بود. بدین منظور 23 دانشجوی دختر چاق با دامنه سنی 18 تا 29 سال که دارای شاخص توده بدنی(bmi) بزرگتر یا مساوی 30 کیلوگرم بر مترمربع و محیط دور کمر بزرگتر یا مساوی 88 سانتیمتر بودند، برای شرکت در این تحقیق انتخاب شدند و به طور تصادفی به دو گروه تجربی(13نفر) و کنترل(10 نفر) تقسیم شدند. ابتدا قد، وزن،bmi ، محیط دور کمر، چربی زیر پوستی،فشار خون استراحت و vo2max آزمودنی ها اندازه گیری شد. روز بعد، پس از 12 ساعت ناشتایی شبانه، نمونه خون اولیه به میزان 10 سی سی از ورید قدامی بازویی آزمودنیها جهت اندازه گیری ویسفاتین، انسولین، گلوکز و نیمرخ های لیپیدی گرفته شد. سپس آزمودنیهای گروه تجربی در برنامه ی تمرین هوازی(8 هفته،3 جلسه در هفته، هر جلسه 1 ساعت) که شامل تمرینات هوازی همراه با موسیقی و با شدت 55 درصد ضربان قلب بیشینه در هفته اول و 80 درصد ضربان قلب بیشینه در هفته آخر بود، شرکت کردند. همه ی متغیرها پس از 8 هفته مجدداً اندازه گیری شد. به منظور مقایسه درون گروهی داده ها از آزمون t همبسته و برای مقایسه بین گروهی از آزمون t مستقل استفاده شد. یافته های این تحقیق نشان داد اجرای 8 هفته تمرین هوازی موزون به کاهش سطح سرمی ویسفاتین پلاسما منجر شده است(002/0=p). تمرین موجب کاهش معنی داری در وزن، درصدچربی، محیط دور کمر، شاخص توده بدن و نیمرخ های لیپیدی شد(05/0>p). علاوه بر این، تغییر معنی داری در غلظت انسولین، گلوکز و مقاومت به انسولین مشاهده نشد (05/0<p). به طور کلی،به نظر می رسد 8 هفته تمرین هوازی موزون می تواند به واسطه کاهش توده چربی بدن، محیط دور کمر و باسن، کاهش وزن و بهبود نیمرخ های لیپیدی از جمله کاهش ldl، تری گلیسیرید، کلسترول و افزایشhdl در کاهش ویسفاتین پلاسما در زنان چاق موثر باشد.